Temple Run 2’nin Yeni Rekoru ve “Tekdüze Oyunlar Çağı”

Mobil platformların vazgeçilmez oyunlarından biri olan Temple Run’un 2. oyunu, iki hafta gibi kısa bir sürede 50 milyon indirme rakamına ulaştı. App Store, Google Play ve Amazon Marketplace’den sunulan oyunun ulaştığı indirme sayısı, kırılması güç yeni bir rekor anlamına geliyor. Benzeri bir başarıyı daha önce Angry Birds Space oyunu yakalamış ancak 6 haftada 50 milyon rakamına ulaşabilmişti. Temple Run 2 oyunu 17 Ocak tarihinde ücretsiz olarak App Store’dan satışa sunuldu. Açıkçası mobil platformun başarılı oyunlarının, tüm içeriksizliklerine rağmen bu büyük başarılara nasıl ulaştığını anlamakta zorluk çekiyorum. Bizim çocukluğumuzun 8 bitlik platform oyunları bile içeriğiyle, hikayesiyle, kurduğu dünyayla, karakterleriyle, olay akışıyla üzerine incelikle çalışılmış, kafa patlatılmış büyük işlerdi. Benim kuşağımın, şimdilerin popüler oyunlarının yüzeyselliği ve amaçsızlığı karşısında hayrete düşmemesi imkansız… (1985 yılında piyasaya çıkan Super Mario Bros sahip olduğu renkli dünyası ve öyküsüyle büyük bir kuşağı etkiledi. Şimdilerde alay konusu olan Mario, aslında gününüzün birçok popüler oyunundan daha derinlikli…) 20 yıl öncesinin oyunlarında başlı başına bir öykü ve o öykü etrafında şekillenen bir amaç vardı. Bu amaca ulaşmak için saatler, günler, haftalar hatta belki ayla harcanırdı. Tam bitti denirken yeniden başlamak zorunda kalır, onlarca tuş kombinasyonu ezberler, geçemediğiniz her bölümde kafayı yerdiniz. Okulda, derste, yemekte aklınızda hep o “level” bulunurdu. Her fırsatta onu düşünür onu konuşurdunuz. Bir oyunu “kapatma”nın mutluluğu tarif edilemezdi. (1991 yapımı Another World, gününüzün popüler oyunlarına bakılırsa “sanat filmi” kıvamında…) Tüm serzenişime rağmen aslında bugünun oyunlarının yüzeyselliğini anlayabiliyorum… Dünya 80’lerden, 90’lardan çok daha hızlı dönüyor. Zaman sanki daha hızlı akıyor ve çok daha acımasız! Değişim tüm yıkıcılığıyla önüne kattığını yakıp geçiyor. Bu hıza ayak uydurabilecek türden oyunlar da, mancınıktan fırlayan kuşların domuzları vurması ya da tapınaktan kaçan bir adamın durmadan koşmasından öte olamıyor ne yazık ki… Tek parmakla oynanan, yüzeysel ve tekdüze oyunların çağındayız, ne yapalım? (Street Fighter, Mortal Kombat gibi platform dövüş oyunlarında sadece karakterler bile büyük bir emeği arkasında barındırır. Her karakterin özel hareketi için belirlenen tuş kombinasyonlarını ezberlemek ve başarıyla uygulamak benim zamanım gençliği için büyük bir olaydı. Artık tek tuşla her hareket yapılabiliyor değil mi?)